Suggesties voor rouwteksten
Hierbij vindt u een selectie van teksten van troost en meeleven.
99
‘t is stil geworden in huls
nu je er niet meer bent
doch...
Je hart bleef bij ons
alles spreekt over jou
102
Het is een wonderbaar iets
een moeder:
Anderen mogen U lief hebben.
uw moeder alleen begrijpt u,
ze werkt voor u,
bemint u,
vergeeft u alles wat ge doet,
ze bidt voor u,
en het enige kwaad dat ze doet,
is te sterven en u te verlaten.
103
Je sliep zo stil vannacht
De zon kon het niet weten
Dat jij zo vreedzaam en zo zacht
De ochtend zou vergeten
Er helpt geen meelij,
geen geschrei
Je handen die verbleken
En niemand had nog meer dan jij
Naar deze zomer uitgekeken.
104
Als je echt van iemand houdt
iemand alles toevertrouwt,
een die echt weet hoe je bent
ook je zwakke plekken kent.
Die bij je staat en vergeeft
een die ‘naast’ en ‘in’ je leeft.
dan voel je pas wat ‘leven’ is
meer ook wat ‘afgeven’ is.
Je lach, je steun, je dankbaar zijn,
elk gebaar, soms maar klein,
een oor,. een woord, op elk moment
t’is daarom dat jij zoveel vrienden kent.
Ons leven samen was iets moois
vol lieve blije dagen
ook al ging ‘t soms minder goed
nooit hoorden we je klagen.
ons leven samen wordt nog mooi
vol lieve kleine dingen
ook al ben je ‘r niet meer bij
je leeft bij ons.
in vele mooie herinneringen.
106
Hij was rustig en goed
lijk hij had geleefd
zijn fijne hand
heeft gebeefd
op de mijne.
Een nevel van
ontwakend land ...
107
Ik heb gedroomd, o moeder
dat gij op sterven laagt.
en voor het af te sluiten
mij lang in ‘d ogen zaagt.
Gij spraakt van eerlijk blijven,
van recht door ‘t leven gaan;
hebt toen nog eens geglimlacht,
en alles was gedaan.
‘k Wou om vergeving smeken,
waarvoor, ik wist het niet,
en bij u neerknielen:
mijn knieën bogen niet.
Toen wist ik dat ‘k u nimmer
nog iets vergelden kon.
Uw stem deed mij ontwaken
in ‘t klare licht der zon.
Daar blonken grote tranen
van heil en droefenis.
En ‘k voelde diep in ’t harte
wat een moeder is.
W. Elsschot
108
Soms is de dood
milder dan het leven
soms is het hard
zich eindeloos weg te geven.
Soms is de dood
zachter dan het weten,
dan men zijn droom
tot later moet vergeten.
Soms is de dood
een onbegrepen vriend,
waardoor men ongevraagd
de eeuwigheid verdient.
Soms is de dood
een herder en een hoeder,
die voor haar kinderen zorgt
als een eenvoudige moeder.
N.N.