53

Als je van iemand houdt

en je bent van hem gescheiden

kan niets de leegte van zijn afwezigheid vullen.

Je moet dan niet proberen.

Je moet eenvoudig aanvaarden en volharden.

Dat klinkt erg hard, maar het is ook een grote troost,

want zolang de leegte blijft,

blijf je met elkaar verbonden.

Het is fout te zeggen : God vult die leegte.

Hij vult haar helemaal niet. integendeel.

Hij houdt die leegte leeg en helpt ons zo

de vroegere gemeenschap te bewaren,

zij het dan ook in pijn.

Hoe mooier en rijker de herinneringen,

des te moeilijker de scheiding.

Maar dankbaar verandert de pijn der herinnering

in stille vreugde.

De mooie dingen van vroeger

zijn geen doorn in het vlees

maar een kostbaar geschenk datje meedraagt.

Je moet zorgen

dat je niet in je herinneringen blijft graven

en je erin verliest.

Een kostbaar geschenk bekijk je niet aldoor

maar alleen op bijzondere ogenblikken.

Bulten die ogenblikken is het een verborgen schat.

een veilig bezit:

dan wordt het verleden een blijvende bron

van Vreugde en Kracht.